Pobieranie

Nasz
Katalogi

 

  • Nieszlifowany pręt z węglika wolframu
  • h6 polerowany pręt z węglików spiekanych
  • Pręt z węglików spiekanych na długość
  • Pręt z węglika chłodziwa
  • Trzpień przedłużający z węglika spiekanego

 

  • Węglik umiera
  • Płytki i paski z węglików spiekanych
  • Rolki z węglików spiekanych
  • Części zużywające się z węglików spiekanych
  • Części specjalne
Zasoby 1

 

  • Frezy z węglików spiekanych
  • Wiertła z węglików spiekanych
  • Ścierne dysze wodne
  • Frezy z węglików spiekanych
  • Niestandardowe narzędzie tnące
Rzeczy, które powinieneś wiedzieć

Węglik
Terminologia

WĘGLIK CEMENTOWANY

Odnosi się to do spiekanego kompozytu złożonego z ogniotrwałych węglików metali i spoiw metalowych. Spośród obecnie stosowanych węglików metali najbardziej powszechnym składnikiem jest węglik wolframu (WC), węglik tytanu (TiC), węglik tantalu (TaC) i węglik tantalu (NbC). Metal kobaltowy jest szeroko stosowany w produkcji węglików spiekanych jako spoiwo; do niektórych specjalnych zastosowań można również użyć innych metalowych środków wiążących, takich jak nikiel (Ni), żelazo (Fe) itp.

GĘSTOŚĆ

Odnosi się to do stosunku masy do objętości materiału. Jego objętość zawiera również objętość porów w materiale. Znany również jako ciężar właściwy.
Gęstość węglika wolframu (WC) wynosiła 15,7 g / cm3, a gęstość kobaltu (Co) wynosiła 8,9 g / cm3. Dlatego wraz ze spadkiem zawartości kobaltu (Co) w stopie wolframowo-kobaltowym (WC-Co) ogólna gęstość wzrośnie. Chociaż gęstość węglika tytanu (TiC) jest mniejsza niż gęstość węglika wolframu, wynosi ona tylko 4,9 g / cm3, więc jeśli doda się TiC lub inne składniki o niższej gęstości, ogólna gęstość spadnie.
W przypadku pewnego składu chemicznego materiału wzrost porów w materiale prowadzi do zmniejszenia gęstości.
Gęstość mierzy się metodą drenażu (prawo Archimedesa).

TWARDOŚĆ

Odnosi się to do odporności materiału na odkształcenie plastyczne.
Twardość Vickersa (HV) jest szeroko stosowana na arenie międzynarodowej. Ta metoda pomiaru twardości odnosi się do wartości twardości uzyskanej przez pomiar wielkości wgłębienia za pomocą diamentu w celu penetracji powierzchni próbki w określonych warunkach obciążenia.
Twardość Rockwella (HRA) to kolejna powszechnie stosowana metoda pomiaru twardości. Mierzy twardość za pomocą głębokości penetracji standardowego stożka diamentowego.
Zarówno metodę pomiaru twardości Vickersa, jak i metodę pomiaru twardości Rockwella można zastosować do pomiaru twardości węglika spiekanego, a oba te parametry można wzajemnie przekształcić.

SIŁA WYGINANIA

Próbkę mnoży się jako prostą podpartą belkę na dwóch punktach podparcia, a do linii środkowej dwóch punktów podparcia przykłada się obciążenie, aż próbka się zepsuje. Wartość obliczoną na podstawie wzoru uzwojenia stosuje się zgodnie z obciążeniem wymaganym do złamania i powierzchnią przekroju próbki. Znany również jako wytrzymałość na zerwanie poprzeczne lub wytrzymałość na zginanie.
W stopie wolframowo-kobaltowym (WC-Co) wytrzymałość na zginanie rośnie wraz ze wzrostem zawartości kobaltu (Co) w stopie wolframowo-kobaltowym, ale gdy zawartość kobaltu (Co) osiąga około 15%, wytrzymałość na zginanie osiąga wartość maksymalną . zacznij spadać.
Wytrzymałość na zginanie jest mierzona średnią z kilku zmierzonych wartości. Wartość ta zmieni się również wraz ze zmianą geometrii próbki, stanu powierzchni (gładkości), naprężeń wewnętrznych i wewnętrznych wad materiału. Dlatego wytrzymałość na zginanie jest tylko miarą wytrzymałości, a wartości wytrzymałości na zginanie nie można wykorzystywać jako podstawy wyboru materiału.

POROWATOŚĆ

Węglik spiekany powstaje w procesie metalurgii proszków poprzez prasowanie i spiekanie. Ze względu na charakter procesu ślady porowatości resztkowej mogą występować w metalurgicznej strukturze produktu.
Resztkową objętość pustych przestrzeni ocenia się za pomocą procedury porównywania mapy dla zakresu wielkości porów i rozkładu.
Typ A (typ A): mniej niż 10 μm.
Typ B (typ B): od 10 μm do 25 μm.
Zmniejszenie porowatości może skutecznie poprawić ogólną wydajność produktu. Proces spiekania ciśnieniowego jest skutecznym sposobem zmniejszania porowatości.

DEKARBURYZACJA

Po spiekaniu węglika spiekanego zawartość węgla jest niewystarczająca.
Gdy produkt jest odwęglany, tkanka zmienia się z WC-Co na W2CCo2 lub W3CCo3. Idealna zawartość węgla w węgliku wolframu w węgliku spiekanym (WC) wynosi 6.13% wagowo. Gdy zawartość węgla jest zbyt niska, w produkcie będzie widoczna struktura z niedoborem węgla.
Odwęglanie znacznie zmniejsza wytrzymałość cementu z węglika wolframu i czyni go bardziej kruchym.

CARBURIZING

Odnosi się do nadmiernej zawartości węgla po spiekaniu węglika spiekanego.
Idealna zawartość węgla w węgliku wolframu w węgliku spiekanym (WC) wynosi 6.13% wagowo. Gdy zawartość węgla jest zbyt wysoka, w produkcie będzie widoczna nawęglona struktura. W produkcie będzie zauważalnie nadmiar wolnego węgla.
Wolny węgiel znacznie zmniejsza wytrzymałość i odporność na zużycie węglika wolframu.
Pory typu C w detekcji fazy wskazują stopień nawęglenia.

SIŁA KOERCJI

Siła koercyjna jest resztkową siłą magnetyczną mierzoną przez namagnesowanie materiału magnetycznego w węgliku spiekanym do stanu nasyconego, a następnie rozmagnesowanie.
Istnieje bezpośredni związek między średnim rozmiarem cząstek spiekanej fazy węglikowej a siłą koercyjną: im drobniejszy jest średni rozmiar cząstek namagnesowanej fazy, tym wyższa jest wartość siły koercyjnej.

SATURACJA MAGNETYCZNA

Kobalt (Co) jest magnetyczny, natomiast węglik wolframu (WC), węglik tytanu (TiC), węglik tantalu (TaC) i węglik tantalu (VC) są niemagnetyczne. Dlatego najpierw mierzona jest wartość nasycenia magnetycznego kobaltu w jednym materiale, a następnie porównywana z odpowiednią wartością próbki czystej kobaltu, poziom stopowej fazy kobaltowej spoiwa można uzyskać, ponieważ pierwiastki stopowe wpływają na nasycenie magnetyczne . Dlatego można zmierzyć dowolną zmianę fazy spoiwa. Metodę tę można zastosować do określenia odchylenia idealnej zawartości węgla, ponieważ węgiel odgrywa ważną rolę w kontroli składu.
Niskie wartości nasycenia magnetycznego wskazują na potencjał niskiej zawartości węgla i odwęglenia.
Wysokie wartości nasycenia magnetycznego wskazują na obecność wolnego węgla i nawęglania.

BASEN COBALT

Po spiekaniu spoiwa metalicznego (Co) i węglika wolframu może powstać nadmierna ilość kobaltu, zjawisko to znane jest jako „pula kobaltu”. Wynika to głównie z faktu, że temperatura spiekania jest zbyt niska, gęstość formowania materiału jest niewystarczająca lub pory są wypełnione kobaltem podczas obróbki HIP (spiekania pod ciśnieniem). Rozmiar puli kobaltu określa się poprzez porównanie zdjęć metalograficznych.
Obecność jeziorka kobaltu w węgliku spiekanym może wpływać na odporność na zużycie i wytrzymałość materiału.

Gotowy, aby dowiedzieć się więcej?

Skontaktuj się z nami już dziś, aby uzyskać więcej informacji!