Porady dotyczące wyboru płytek wymiennych do tokarek

Kiedy otrzymamy rysunek przedmiotu obrabianego, najpierw wybieramy płytkę wymienną o odpowiednim kształcie zgodnie z wymaganiami rysunku. Ogólnie rzecz biorąc, tokarka służy głównie do wykonywania prac związanych z toczeniem zewnętrznego okręgu i otworu wewnętrznego, wycinaniem i rowkowaniem oraz toczeniem gwintu. Dobór wkładki uzależniony jest od specyficznych warunków technologii obróbki. Zasadniczo należy wybrać płytkę o większej wszechstronności i większej liczbie krawędzi skrawających na tej samej płytce. Większy rozmiar wybiera się do toczenia zgrubnego, a mniejszy do toczenia dokładnego i półwykańczającego. Zgodnie z wymaganiami procesu określamy wymagany kształt płytki, długość krawędzi skrawającej, łuk ostrza narzędzia, grubość płytki, kąt tylny płytki i dokładność płytki.

Wybór kształtu wkładki

1. zewnętrzne wkładki tokarskie

W kształcie litery S: cztery krawędzie tnące, krótka krawędź tnąca (dotyczy tej samej średnicy okręgu wpisanego), wysoka wytrzymałość końcówki narzędzia, stosowana głównie do narzędzi tokarskich 75° i 45° oraz do obróbki otworów przelotowych w otworach wewnętrznych.

Kształt litery T: trzy krawędzie, długa krawędź i niska wytrzymałość. Płytka z odsadzeniem jest często używana do poprawy wytrzymałości ostrza narzędzia. Stosowany jest głównie do narzędzi tokarskich 90°. Narzędzie do toczenia otworów wewnętrznych służy głównie do obróbki otworów nieprzelotowych i otworów stopniowych. 

Kształt C: istnieją dwa rodzaje kąta wstawienia. Wytrzymałość dwóch końcówek narzędzi z kątem końcówki 100 ° jest wysoka. Ogólnie rzecz biorąc, jest to narzędzie tokarskie 75° do zgrubnego toczenia zewnętrznego okręgu i powierzchni czołowej. Wytrzymałość dwóch krawędzi krawędzi pod kątem 80 ° jest wysoka. Może być używany do obróbki powierzchni czołowej lub powierzchni cylindrycznej bez zmiany narzędzia. Narzędzie do toczenia otworów wewnętrznych jest zwykle używane do obróbki otworów stopniowych.  

Kształt R: okrągła krawędź skrawająca, stosowana do obróbki specjalnej powierzchni łuku kołowego, o wysokim stopniu wykorzystania płytki, ale dużej sile promieniowej.  

Kształt D: ma dwie długie krawędzie tnące, kąt 55° i niską wytrzymałość. Służy głównie do profilowania. W przypadku wykonania noża tokarskiego 93° kąt cięcia nie powinien być większy niż 27° do 30%; w przypadku wykonania noża tokarskiego 62,5° kąt skrawania nie powinien być większy niż 57° do 60° i może być stosowany do otworów stopniowych i płytkiego czyszczenia wstecznego podczas obróbki otworu wewnętrznego.

W kształcie litery V: dwie krawędzie tnące i długie, kąt ostrza wynosi 35 °, a wytrzymałość punktu cięcia jest niska, co służy do profilowania. Kąt cięcia nie przekracza 50° przy wykonaniu noża tokarskiego 93°, nie więcej niż 70° przy wykonaniu noża tokarskiego 72,5° i nie więcej niż 35° przy wykonaniu noża tokarskiego 107,5°.

2. Płytki do cięcia i rowkowania:

1. Wkładka do cięcia

Generalnie w tokarce sterowanej numerycznie stosuje się wkładkę skrawającą, która bezpośrednio dociska rowek łamający wióry. Może powodować odkształcenie poprzecznego skurczu wiórów, cięcie jest lekkie i szybkie, a łamanie wiórów jest niezawodne. Ponadto jego boczny kąt ugięcia i boczny kąt oparcia są bardzo duże, wytwarzanie ciepła podczas cięcia jest mniejsze, żywotność jest długa, ale cena jest wyższa.

2. Wkładka do rowkowania:

ogólnie stosuje się wkładkę do cięcia głębokich rowków, a wkładka do cięcia płytkich rowków jest wkładką formowaną. Na przykład, wkładka do rowków pionowych, wkładka do rowków płaskich, wkładka do rowkowania taśmowego i wkładka do rowków stopki łukowej, dokładność szerokości rowka tych wkładek jest wysoka.

3. Wkładka gwintowana:

Powszechnie stosowana jest wkładka w kształcie litery L. Wkładkę można przeszlifować, a jej cena jest tania, ale nie przecina wierzchołków zębów. W przypadku gwintu o wysokiej dokładności skrawania należy zastosować płytkę o dobrym kształcie zęba. Ze względu na różne rozmiary zębów gwintów wewnętrznych i zewnętrznych dzieli się go na wkładki z gwintem wewnętrznym i zewnętrznym. Jego podziałka jest stała i może być wykorzystana do wycięcia wierzchołka zęba. Jako metoda mocowania istnieją dwa rodzaje metod mocowania: jedna to wkładka bez otworu, która jest zaciskana przez docisk do góry, a druga to wkładka z rowkiem łamającym wióry i otworem zaciskowym, który jest zaciskany przez naciśnięcie otworu typu śliwka śruba kwiatowa.

Długość krawędzi tnącej

Długość krawędzi tnącej: powinna być dobrana zgodnie z posuwem wstecznym. Ogólnie, długość krawędzi skrawającej płytki z rowkiem nie powinna być mniejsza niż 1,5-krotność posuwu wstecznego, a długość krawędzi skrawającej płytki z zamkniętym rowkiem nie powinna być mniejsza niż dwukrotność posuwu wstecznego.

Łuk narzędzia nosowego

Łuk wierzchołka narzędzia: podczas toczenia zgrubnego, o ile dopuszczalna jest sztywność, można go dotykać tak często, jak to możliwe. Generalnie promień łuku końcówki narzędzia jest mniejszy, gdy dopuszcza się sztywność. Jednak gdy sztywność jest dozwolona, należy ją wybrać z większej wartości. Powszechnie stosowane promienie okręgu do prasowania to 0,4, 0,8, 1,2, 2,4 itd.

grubość wkładki

grubość płytki: zasada wyboru polega na tym, aby płytka miała wystarczającą wytrzymałość, aby wytrzymać siłę skrawania, która jest zwykle dobierana zgodnie z posuwem wstecznym i szybkością posuwu. Na przykład niektóre wkładki ceramiczne wymagają zastosowania grubszych wkładek.

wstaw kąt oparcia

Wstaw kąt oparcia: powszechnie stosowane są:

0 ° kod n

5 ° kod B

7 ° kod C

11° kod P.  

Kąt tylny 0° jest zwykle używany do toczenia zgrubnego i półwykańczającego, 5° do toczenia zgrubnego, 7° do 7° do 11° do toczenia półwykańczającego, wykańczającego, profilowania i obróbki otworów wewnętrznych.

dokładność wstawiania

dokładność płytek: istnieje 16 rodzajów płytek wymiennych określonych przez państwo, z których 6 rodzajów nadaje się do narzędzi tokarskich, z kodami H, e, G, m, N, u, gdzie H jest najwyższym, a u jest najniższy. Obróbka zgrubna i półwykańczająca zwykłych tokarek jest klasy u, a te z wyższymi wymaganiami co do położenia końcówki narzędzia lub tokarek CNC używają M, a bardziej zaawansowane G.

Po wykonaniu powyższych kroków w zasadzie ustaliliśmy, jakiego rodzaju wkładkę należy zastosować. W następnym kroku musimy jeszcze dokładniej sprawdzić próbki elektroniczne producenta wkładki, a na koniec określić rodzaj wkładki, który ma być użyty, zgodnie z materiałami i precyzją, która ma być obrabiana.